Gewapend beton is beton voorzien van wapeningsstaal. De wapening in het beton heeft tot doel het beton beter geschikt te maken voor het opnemen van trekkrachten. Wanneer een betonbalk belast wordt, zal deze balk gaan doorbuigen en ontstaan er scheuren in het beton. De scheuren ontstaan door de trekkrachten die aan de onderzijde van de balk optreden. Staal kan goed trek opnemen en daarvoor storten we deze stalen wapeningsstaven in het beton in. De stalen wapeningsstaven kunnen de vorm van alleen staven hebben, maar vooral in de gewapende betonvloeren zien we veel bouwstaalmatten toegepast. Wanneer de wapeningsstaven worden vervangen door kabels die worden uitgerekt, dan spreken we van voorgespannen beton. Hoe deze wapening werkt is eenvoudig uit te leggen. Neem een rij boeken tussen de handen. Om deze rij niet uit elkaar te laten vallen moeten we de handen naar elkaar toe drukken. Zo werkt ook een voorspankabel; het is net elastiek.

Het staal moet volledig door het beton worden omhuld en beide materialen moeten zeer hecht aan elkaar verbonden zijn. Daarbij wordt geprofiteerd van de omstandigheid dat:

• er een zeer goede aanhechting bestaat tussen staal en beton. Om deze aanhechting nog te verbeteren wordt gebruik gemaakt van zogenaamd geprofileerd staal. Dat zijn staven betonstaal, die geen glad oppervlak hebben;
•  beton en staal een gelijke uitzettingscoëfficiënt hebben. Dat wil zeggen dat beide materialen door termperatuurverandering ongeveer evenveel worden verlengd of verkort. Hierdoor blijft de onderlinge aanhechting onder normale omstandigheden gehandhaafd;
• bij goede uitvoering de levensduur van een gewapend-betonconstructie zeer lang is. Dan wordt nameijk het staal door het beton volkomen van de buitenlucht afgesloten, zodat er geen corrosie (roestvorming) kan optreden. Het beton zelf wordt minder gemakkelijk aangetast dan staal, maar geheel onaantastbaar is het toch niet. Vaak, bijvoorbeeld aan zee, zal men bij de keuze van het te gebruiken cement daarmee rekening houden.

•