Tochklachten en energieverliezen worden opgelost door de naden en kieren zorgvuldig te dichten. Vaak wordt per definitie naar de Pur-bus en de kitspuit gegrepen. Juist deze materialen kennen grote milieubezwaren, waaronder de beperking van het hergebruik. Toch zijn er goede alternatieven, zoals cellenband compressieband en kunstrubberband. Een goede maatvoering is noodzakelijk om deze materialen toe te kunnen passen.

De belangrijkste luchtlekken in een woning vinden we ter plaatse van:
-Nok;
-Dakvoet, ter plaatse van de aanlsuiting van de dakplaten op de muurplaat;
-Dakdoorbrekingen, vaak is de isolatie van de dakplaten niet goed aangesloten tegen de dakdoorbreking;
-Kozijn/muuraanlsluiting;
-Aansluiting binnenspouwblad/bouwmuur met vloeren;
-Begangegrondvloer: doorvervoeren en vloerluiken;
-Draaiende delen van buitenkozijn.

-In kapconstructies kan, zeker bij hout op hout aansluitingen, kunstrubberband (EPDM) of compressieband worden toegepast. Deze dienen met nieten of met een plakzijde te worden vastgezet. Tijdens het neerleggen van de dakplaten of dooskappen dient vermeden te worden dat de banden afgeschoven worden.
-Dakdoorbrekingen kunnen afgedicht worden met compressieband met plakstrip, een correcte maatvervoering is hier een eerste vereiste. Pur-schuim is ook technisch een goede optie.
-Bij de aansluiting van kozijnen dient tussen de spouwplaat en het binnenspouwblad een compressieband te worden aangebraht. Als het hout vochtig is, moeten nieten worden gebruikt om de band vast te zetten.
-De aansluitingen van het prefab binnenspouwbladen op de bouwmuur en de vloer worden veelal gedich met Pur-schuim. Een alternatief kan zijn kurkrubberpasta. Kalkzandsteen binenspouwbladen worden meestal star bevestigd tegen de bouwmuur. De aanlsuiting van de wand tegen de bovenliggende vloer zal over het algemeen flexibel moeten ijn odat de vloer (die door kruip zakt) niet mag gaan dragen op het binnenspouwblad. Incidenteel wordt de eerste meter vanaf de bouwmuur wel eens onderkouwd vanwege de noodzakelijke stabiliteit. De opening in de beganegrondvloer vinden we veelal in de meterkast rondom de standleidingen en het kruipluik. De openingen in de vloer zelf moeten worden gedicht met Purschuim of met kit (op een rugvulling van cellenband). Meer milieuvriendelijke mogelijkheden zijn er nauwelijks. Voor cv-leidingen worden doorvoerhulzen met rubberen moffen gebruikt. Het steenachtige kruipluik is tegenwoordig standaard verkrijgbaar met de nodige isolatie (ca. 130mm) en een luikring. Dit steenachtige plaatmateriaal trekt niet krom. Het kruipluik wordt neergelegd op een cellenband dat op een hoeklijn is geplaatst. Het hoeklijn dient vooraf goed schoongemaakt te worden. De draaiende delen in de kozijnen worden voorzien van kunstrubberen kaderdichtingen die in de hoeken zijn gelast. Deze dichting wordt in een sponning van het raam of de deur getrokken. Omdat veel houten buitendeuren slechts 40 mm dik zijn, is een kaderrichting niet mogelijk. In de praktijk worden dan (lekken) aluminium tochtstrippen gebruikt. De kunststof strip zelf moet in de hoeken correct worden afgesneden, zodat in de hoeken geen gaatjes ontstaan. De dichtingen functioneren echter alleen goed in combinatie met goed aangebracht gab-en sluitwerk. Dit hang- en sluitwerk dien het draaiend deel in de sponning te trekken. Tweepuntssluitingen op de ramen en driepuntssluitingen op de deuren zijn ten zeerste noodzakelijk. Om vanwege het kromtrekken van ramen en deuren ook op langere termijn de luchtdichtheid te kunnen garanderen, is nastelbaar hang- en sluitwerk op de markt gebracht.

•